برچسب: تئاتر تبریز

به قلم اکبر شریعت

نمایش بوفالوی آمریکایی نمایش بوفالوی آمریکایی تا ۷ دی۹۶ ساعت ۱۸ م دانشسرا، تئاتر شهر تبریز عکس از...

تراپس، تاجری شیک و به ظاهر موفق شب هنگام در جاده‌ای در پی تجارتش میرود که گرفتار ” پنچری” میشود و ناگزیر مهمان خانه‌ای وهم‌انگیز. خانه‌ای با چهار ساکن بازنشسته که هر یک روزگاری سرآمد شغل خودشان بودند…
ساکنین به جای هزینه اقامت، تراپس را دعوت می کنند به شرکت در بازی بنام ” عدالت ” که برای سرگرمی خودشان طراحی کرده‌اند.

شاید حضور این بازیگر و کمدین معروف تبریزی در رأس مدیریت تئاتر شهر تبریز ابتدا کمی شوکه کننده‌بود، ولی شنیدن حرف‌های بابک و وعده‌هایی که برای اصلاح زیرساخت‌های تئاتر تبریز می‌داد، ناظران را به صبر و شکیبایی برای مشاهده تحقق وعده‌های داده‌شده دعوت می‌کرد.

«و الان من از شما می‎پرسم. من می‎گم کسی که می‎خواد خودشو نابود کنه، ورمیداره تئاتر کار کنه؟ اونم شاه لیرو؟»
این سوالی‌ست که در انتهای اولین صحنه‌ی نمایش دوبارگی ، دختر(سنا پورسعیدی) از ما می‌پرسد. در آخرین صحنه از نمایش دوبارگی نیز همین سوال را زن(ساناز نظری) دوباره می‌پرسد. کل نمایش « دوبارگی » در میانه‌ی این سوال می‌گذرد. بعد از اولین سوال، نمایش بیش از آن‌که تلاشی برای جواب باشد، بستری را برای مخاطب فراهم می‌کند تا با دغدغه‌ها و زندگی نویسنده/کارگردانی (جمال ساقی‌نژاد) آشنا شود که خودش را نابود کرده است. تکرار همان سوال در آخرین صحنه، خطاب به مایی که حالا حداقل با بخشی از زندگی شخصیت نویسنده کارگردان آشنا شده‌ایم، چالش‌برانگیز است. این سوالی‌ست که وقتی سالن نمایش را ترک می‌کنیم همراه ماست: «کسی که می‎خواد خودشو نابود کنه، ورمیداره تئاتر کار کنه؟ اونم شاه لیرو؟»

می‌توان گفت این نمایش نقدی به از خودبیگانگی می‌زند. افرادی بیرونی در زندگی این دو فرد ( ماندگار و صفورا ) وجود دارند که آن‌ها را عروسک خیمه شب بازی خودشان کرده‌اند. این افراد سرهنگ، مردی که با تلفن صحبت می کند و اسماعیل آقا هستند که باعث می شوند زندگی این دو نفر درگیر اتفاقات ناخواسته‌ای شود.
علاوه بر این موارد، دید نمادگرایانه هم در نمایش بسیار است. از شمع در حال سوختن و برق رفتگی تا خود زیر زمین. مخصوصا که در ابتدای نمایش که ماندگار بین خاموش کردن یا روشن نگه داشتن شمع مردد است. خاموش کردن شمع، تاریکی و سیاهی را به دنبال دارد و روشن نگه داشتنش باعث ذوب شدن و از بین رفتن خود شمع می شود. شاید پربیراه نباشد که بگوییم این شمع استعاره‌ای از شهلا، معشوق ماندگار باشد.

شاید اولین کسی که تو را می شنود آخرین کابوس تو باشد!